Ο Μεγάλος Έλληνας Συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, ο οποίος γεννήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και πέθανε το 1957, έλεγε πως δύο πράγματα καθόρισαν την ζωή του: Τα όνειρα και τα ταξίδια.
Η ταινία ξεκινάει με ένα όνειρο λίγο πριν το θάνατό του, έναν εφιάλτη που καταλήγει στο πρόσωπο του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου (EL GRECO) και η ταινία τελειώνει με ένα λυτρωτικό όνειρο μέσα στο ΦΩΣ.
Ο Καζαντζάκης, ακολουθώντας τα όνειρά του οδηγείται στην συγγραφή του αυτοβιογραφικού έργου του ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ σε κεφάλαια με συμπαραστάτη την διαισθητική συντρόφισσά του Ελένη.
Τα κεφάλαια αυτά σε flashback θα ζωντανεύουν ως ένα συνεχές ταξίδι στους τόπους που επισκέφθηκε. Το Άγιον Όρος, το Όρος Σινά, το Παρίσι, τη Βιέννη, το Βερολίνο, τη Μόσχα και το Πεκίνο. Συγχρόνως τα ταξίδια αυτά είναι ένα συνεχές εσωτερικό ταξίδι του συγγραφέα, ο οποίος αναζητά και διεκδικεί να κατανοήσει βιωματικά τον Χριστό, τον Βούδα, τον Νίτσε, τον Λένιν, για να καταλήξει στον πρόγονό του τον Οδυσσέα, και στη μεγάλη μήτρα, το Αιγαίον Πέλαγος και το Ελληνικό Φως.
Εξοπλισμένος με την συνείδηση του χώρου του και της πνευματικότητάς του, καταλήγει σ’ αυτό που ονομάζει «Κρητική ματιά» και που τον οδηγεί στην κατάργηση του φόβου του θανάτου, δηλαδή στην ελευθερία.
Aπ’ αυτό το μακρύ ταξίδι της ψυχής προς την ελευθερία και μέσα από βάσανα και δοκιμασίες, ο Νίκος Καζαντζάκης καταφέρνει να δημιουργήσει το οικουμενικό του έργο, που αποτελεί πλέον ένα μεγάλο πυλώνα του ελληνικού αισθήματος και το οποίο μπορεί στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε να λειτουργήσει ευεργετικά και παρηγορητικά στις πάσχουσες ψυχές των μελλοντικών θεατών.